In 1919 sloot Gerrit Thomas Rietveld zich aan bij de invloedrijke De Stijl-groep, opgericht in 1917 door Theo van Doesburg. De groep verdedigde een revolutionaire benadering van kunst, gebaseerd op geometrische abstractie. Deze benadering legde de nadruk op het gebruik van rechte lijnen, vlakke vlakken en pure kleuren, voornamelijk rood, blauw, geel en zwart, en belichaamde een utopische visie van harmonie en orde door eenvoud.

In meubeldesign werd Rietvelds Rood-blauwe stoel een essentiële uitdrukking van de esthetische idealen van De Stijl. De eerste versies van de stoel in het iconische kleurenpalet—geel, rood en blauw—werden rond 1923-1924 vervaardigd. Hoewel de stoel aanvankelijk door Rietveld zelf werd gemaakt, nam Gerard van de Groenekan in 1925 de productie over, omdat Rietvelds architecturale werk steeds meer tijd in beslag nam.

De daaropvolgende decennia produceerde van de Groenekan vrijwel al het meubilair dat door Rietveld was ontworpen, waardoor hun nalatenschap verzekerd bleef. Een opmerkelijk exemplaar, gemaakt circa 1958, komt uit de collectie van Truus Schröder, die in 1923 de eerste villa van Rietveld in opdracht gaf—een mijlpaal in de moderne architectuur in Europa. Schröder werkte niet alleen nauw samen met Rietveld aan talloze architecturale projecten, maar werd ook zijn levensgezel. Ze woonde in de door hen ontworpen villa in Utrecht tot haar overlijden in 1985.

Vergelijkbare versies van de Rood-blauwe stoel zijn te vinden in prestigieuze collecties, waaronder het Museum of Modern Art in New York (inv. 487.1953) en het Victoria & Albert Museum in Londen (circ. 367-1970), wat de blijvende culturele betekenis van het ontwerp benadrukt.