Boogers voerde gesprekken met zijn Indische grootouders, waarbij zij beetje bij beetje vertelden over hoe hun levens er destijds uitzagen. Dit is overigens niet vanzelfsprekend binnen de Indische gemeenschap, aangezien velen zich beroepen op het ‘Indisch zwijgen’. Voortschrijdend inzicht leert dat dit zwijgen voornamelijk ontstond doordat zij destijds niet werden gehoord.

Met deze installatie wordt de drang en urgentie bij Boogers blootgelegd om deze ietwat verhulde geschiedenis en cultuur te willen begrijpen, zowel visueel als inhoudelijk. Daarnaast inspireerden gevoelens van sentiment voor een cultuur die geleidelijk aan het verdwijnen is hem om aan dit project te beginnen.