description
Gasteiger studeerde van 1970 tot 1974 decorontwerp aan de Universiteit voor Muziek en Podiumkunsten in Salzburg, woont sinds 1972 in Wenen en volgde vanaf 1976 het onderwijs- en onderzoeksinstituut voor grafische kunst. Sinds 2013 heeft hij een tweede studio in het Weinviertel.
Gasteiger beschreef zijn werk in een interview uit 1999 als een ‘thematisering van het schilderproces en het schilderen’. Voor hem is kunst het creëren van een systeem van handelingen waarin beelden worden gecreëerd zonder enige iconografische claim. Zijn herhaalde activiteit van het aanbrengen van kleur en het structureren van de materiële kleur zou elke beeldinhoud ontkennen. Deze noot, geselecteerd als voorbeeld uit eerdere teksten, blijkt representatief te zijn voor Gasteigers pragmatisme in de zelfbeschrijving van zijn artistieke werk en valt tegelijkertijd samen met de definitiemodellen van de stijlen die hem het meest zouden hebben beïnvloed. Hieronder vallen onder meer de kunstromen Radical Painting en Minimal Art. Bij beide, beschreef Gasteiger referentiepunten die een elementaire vormentaal presenteerden als tegenstroom van een eerdere expressionistische kunststroming. In die zin was de Minimal Art in de jaren zestig een reactie op het abstract expressionisme. De radicale schilderkunst zou de Neue Wilden twintig jaar lang volgen. Met zijn essentiële kenmerken vertegenwoordigde de radicale schilderkunst op dit moment ook het meest opvallende oriëntatieveld voor Jakob Gasteiger. Als postmoderne houding ten opzichte van de abstracte schilderkunst van eind jaren tachtig verwees het naar de primaire en intrinsieke fundamenten ervan, zoals oppervlak en structuur. , beeldondersteuning en vooral aan de kleur. De radicale schilderkunst vertegenwoordigde zichzelf. De hoofdrolspelers streefden geen enkele inhoud na. Als kunstenaar tart Gasteiger de vakspecifieke classificatie: hoogstwaarschijnlijk een schilder, misschien zelfs een sensuele minimalist. Zijn handelsmerk zijn monochromen in sterk reliëf, getekend met kammen in rijke kleuren. Het werk van Gasteiger laat veel vragen onbeantwoord, of stelt nieuwe vragen: zoals de overgangen tussen beeld, object en sculptuur, tussen oppervlakken en ruimte of tussen het materiële en het immateriële. Zijn oeuvre is dan ook divers en rijk aan contrasten. Wat alle werken gemeen hebben, of het nu grafische afbeeldingen, schilderijen, objecten, sculpturen of omgevingen zijn, is hun zelfreferentialiteit: ze vertellen geen verhalen, beelden niet af, ze verwijzen naar niets anders dan zichzelf, ze presenteren alleen zichzelf. eigen wezen.
https://www.jakobgasteiger.com/
Gasteiger beschreef zijn werk in een interview uit 1999 als een ‘thematisering van het schilderproces en het schilderen’. Voor hem is kunst het creëren van een systeem van handelingen waarin beelden worden gecreëerd zonder enige iconografische claim. Zijn herhaalde activiteit van het aanbrengen van kleur en het structureren van de materiële kleur zou elke beeldinhoud ontkennen. Deze noot, geselecteerd als voorbeeld uit eerdere teksten, blijkt representatief te zijn voor Gasteigers pragmatisme in de zelfbeschrijving van zijn artistieke werk en valt tegelijkertijd samen met de definitiemodellen van de stijlen die hem het meest zouden hebben beïnvloed. Hieronder vallen onder meer de kunstromen Radical Painting en Minimal Art. Bij beide, beschreef Gasteiger referentiepunten die een elementaire vormentaal presenteerden als tegenstroom van een eerdere expressionistische kunststroming. In die zin was de Minimal Art in de jaren zestig een reactie op het abstract expressionisme. De radicale schilderkunst zou de Neue Wilden twintig jaar lang volgen. Met zijn essentiële kenmerken vertegenwoordigde de radicale schilderkunst op dit moment ook het meest opvallende oriëntatieveld voor Jakob Gasteiger. Als postmoderne houding ten opzichte van de abstracte schilderkunst van eind jaren tachtig verwees het naar de primaire en intrinsieke fundamenten ervan, zoals oppervlak en structuur. , beeldondersteuning en vooral aan de kleur. De radicale schilderkunst vertegenwoordigde zichzelf. De hoofdrolspelers streefden geen enkele inhoud na. Als kunstenaar tart Gasteiger de vakspecifieke classificatie: hoogstwaarschijnlijk een schilder, misschien zelfs een sensuele minimalist. Zijn handelsmerk zijn monochromen in sterk reliëf, getekend met kammen in rijke kleuren. Het werk van Gasteiger laat veel vragen onbeantwoord, of stelt nieuwe vragen: zoals de overgangen tussen beeld, object en sculptuur, tussen oppervlakken en ruimte of tussen het materiële en het immateriële. Zijn oeuvre is dan ook divers en rijk aan contrasten. Wat alle werken gemeen hebben, of het nu grafische afbeeldingen, schilderijen, objecten, sculpturen of omgevingen zijn, is hun zelfreferentialiteit: ze vertellen geen verhalen, beelden niet af, ze verwijzen naar niets anders dan zichzelf, ze presenteren alleen zichzelf. eigen wezen.
https://www.jakobgasteiger.com/