Met een achtergrond in graffiti en grafisch ontwerp ontwikkelde Saïd Kinos een fascinatie voor typografie en diverse vormen van visuele communicatie. Hij stelt de visuele ervaring met taal gelijk aan het functionele aspect en is een groot voorstander van 'posttypografie' als kunststroming. Meer specifiek gebruikt hij taal als middel om vorm, kleur en verschillende artistieke methoden te verkennen.

Saïd vindt een element van abstractie in de subjectieve associaties en verschillende contexten die de ontvangst van woorden en berichten kunnen veranderen. Ook al delen de woorden die gelezen kunnen worden een collectieve betekenis, het mentale beeld dat ontstaat bij het kijken naar zijn werk zal voor iedereen anders zijn. De interpretatie van zijn tekstuele werken is daarom vergelijkbaar met die van abstracte kunst. Hij onderzoekt dit element van abstractie door middel van levendige kleurencombinaties en gefragmenteerde typografie. Saïd neemt visuele elementen waar hij maar kan vinden en hercomponeert ze op een manier die hij zich eigen maakt, en creëert zijn eigen gereconstrueerde versies van de werkelijkheid.